Dag 4

Daar zijn we weer, vandaag begon de dag, zoals gisteren gezegt, wel heel erg vroeg. Om 8 uur werden wij opgehaald voor de riad. We liepen naar Cafe la France en daar werden we opgehaald met een busje. Samen met 4 Italiaanse dames, moeder + 3 dochters, die ook bij ons in de riad zatten. Gingen we opweg. Onderweg begon de paniek toe te slaan, want we kwamen er achter dat zij naar het Atlas gebergte wilde, wat wij gisteren hadden gedaan. Toen het busje een tijdje stil stond wilde papa en ik uitstappen om naar verduidelijking te vragen. Uiteindelijk bleek dat wij inderdaad met een andere bus naar de kust gingen. Om 9.00 uur, het leek inmiddels al veel later, gingen we eindelijk opweg. Onderweg stopte we weer bij verschillende bezienswaardigheden.

Bij de eerste stop mochten we even wat drinken, terwijl ik naar de wc ging, raakte papa aan de praat met een Engels sprekende vrouw. Het bleek dat haar moeder van Nederland naar Canada was verhuisd toen ze nog heel erg jong was. Super toevallig allemaal.

De tweede stop was langs de kant van de weg. Ik snapte in eerste instantie niet waarom we nou weer stopte. Ik lag net zo lekker met de muziek in mijn oren half te slapen. Toch maar even naar buiten, ik zag geiten in een boom staan. Oké, leuk kunstwerk zei ik tegen papa. Zullen we weer verder gaan. Toen zei papa, je weet toch dat dit levende geiten zijn?? Uhmmm, niet echt. Dus ik keek beter, en ja hoor zijn het gewoon levende geiten, die ‘s ochtends de boom in zijn gejaagd. Eline niet zo snel oordelen nou, je weet dat helemaal niet zeker. Misschien vinden die geiten het wel leuk om de hele dag in die snik hitte in die boom te staan......

Papa wilde een foto‘s maken van dit vreemde fenomeen. Gelijk komt er een meneer aan die om geld vraagt, alleen maar omdat je een foto maakt. Ik heb het papa verboden, ze jagen eerst die geiten de boom in, om vervolgens ook nog geld te vragen. Eline hou op met je vooroordelen. 

De derde en laatste stop was (weer) een oliemakerij, sorry dit moet ik even toelichten. Ik heb er namelijk nog niet eerder over verteld. In Marokko maken ze een bepaald soort olie, deze maken ze door amandelen fijn te stampen. Een college van papa had hem er al voor gewaarschuwd dat je met die olie plat gegooid wordt. Maar hij zei ook dat we het niet moesten kopen, want er werd heel veel troep aan toegevoegd voordat het verkocht werd. We moesten het dan maar via hem kopen. Dit was al de derde keer dat we verplicht bij zo’n oliemakerij moesten kijken. WIj waren het zat en gingen lekker in de schaduw zitten, papa aan zijn sigaar en ik van de zon en de geuren om mij heen genieten. 

Na deze oliemakerij was het nog ongeveer een kwartier rijden naar Essaouira. Weer heel anders dan Marrakesh, veel minder mensen. En niet continu worden aangesproken of je iets van hun wilt kopen. Ook wel lekker rustig. 

Tussen de middag hebben we inktvis gegeten, heel erg vers. Op het pleintje waar we zatten kwamen veel straatartiesten. Bij de eerste gaven we een aantal DH. Maar de straatartiesten volgde elkaar steeds op, dus daar hielden we snel mee op. Het vervelende is wel dat je ook echt nee moet zeggen tegen die gasten, anders blijven ze gewoon bij je tafeltje staan. Om 16.30 uur moesten we weer verzamelen, en reden we terug. 

Op de terugweg reed de chauffeur super snel waardoor je elke hobbel in de weg wel 10 keer harder voelt, en ik weet niet of jullie ooit in Marokko zijn geweest. Maar de wegen hebben daar heel veel hobbels. Terug op de place nog even naar het winkeltje dat papa gisteren niet kon vinden, en daarna terug naar de riad. Achteraf hoorde ik dat hij na het pinnen heel de tijd in zijn ooghoek een gele tas zag. Toen hij zich omdraaide bleken de 4 Italiaanse dames van de riad ons te achter volgen. Ze hadden ons bij het pin automaat zien staan, maar wisten niet meer hoe ze terug naar de riad moesten lopen, hilarisch toch!!!

Bij de riad aangekomen hadden ze speciaal voor ons zelfgemaakte bastille, het was erg lekker. Maar ik kan niet meer precies zeggen wat er in zit. 

Het was een erg drukke dag, nu snel slapen en morgen alweer terug naar Nederland.