Weer een week voorbij

8 april 2019 - Ambon, Indonesië

Zo het is weer tijd voor een nieuw verhaaltje, want ook deze week hebben we weer een hoop mogen mee maken. 

Op maandagavond worden er activiteiten georganiseerd door Yayasan Baileo Kasih Karunia voor de oudste kinderen van de zondagsschool. Er werd gevraagd of wij een avondje mee wilde draaien. Deze week werd de groep in drieeën gesplitst en werden er (gezonde) snacks gemaakt. Naast de groente die verwerkt wordt in de snacks, wordt er erg veel suiker en zout aan de snacks toegevoegd dus daarom gezond tussen haakjes. Uiteindelijk waren ze wel heel erg lekker geworden. 

Dinsdag hebben Marija en ik spaghetti gekookt. We wilde na anderhalve maand graag eens pasta eten. Voor ons was die heel goed gelukt, maar Litha vond het niet zo'n heel groot succes. Taufan en Ibu Ribka hebben we genoten van de spaghetti.  's Avonds kreeg ik een echte indonesische massage, een klein beetje hard maar wow wat heb ik genoten zeg!

Op woensdag was er een officiele vrije dag, dit keer was hemelvaart. Iedereen was weer een dagje vrij, wij gingen eerst lunchen bij Ibu Mien (de instructrice van de naailessen). Daarna gingen we met haar dochter, een nichtje van litha en litha plus alle aanhang opweg naar pintu kota beach. Het was een beetje aan het miezeren de hele tijd, maar toch bleek het erg mooi te zijn. Ik kan het niet zo goed verwoorden dus hier een foto.

Pintu kota beach

's Avonds gegeten bij een restaurant met uitzicht op kota Ambon, wanneer het donker werd zag je alle lichtjes van de stad. Mooi om te zien. 

We vliegen even verder in de tijd en gaan door naar de zondag, want voor de rest van de week zijn er niet voor bijzonderheden gebeurt. Het leven hier begint 'normaal' te worden. Het is vreemd maar waar!

Op zondag hadden we wel het een en ander mee gemaakt, 's ochtends ging de wekker al om kwart over 6. We gingen namelijk mee naar de dienst in de kerk, deze begint hier niet zoals bij ons om 10.00 uur maar gewoon al om 07.30 uur. Het was erg bijzonder om voor een keertje deel uit te mogen maken van deze dienst. Aan het einde van de dienst begon iedereen elkaar een hand te geven, Marija en ik keken elkaar aan met de gedachten: we moeten toch niet alle mensen in de kerk een handje gaan geven?!? Dat waren circa 100 mensen..... Maar gelukkig dat was niet de bedoeling, alleen de rij voor ons en achter ons gaven we een handje. Wat erg grappig om te zien was, dat er mensen van andere rijen snel naar ons toe kwamen om ook een hand te geven. 

Om 15.30 uur, wat eigenlijk 13.00 uur had moeten zijn, kwamen twee mensen ons oppikken. Van de week was namelijk gevraagd of wij een fotoshoot wilde gaan doen.... Natuurlijk zeiden wij ja voor de ervaring, wat wij alleen niet wisten was dat er vervolgens 10 fotograven stonden. Marija en ik splitste op, en zo gingen we ieder met een stuk of 10 fotograven op pad. Het was erg bijzonder om dit een keer te mogen mee maken. 

Deze week geen lang verslag, maar zoals ik al eerder zei het leven begint hier als 'normaal' aan te voelen. Tot volgende keer allemaal!

Foto’s

3 Reacties

  1. L Keulen:
    8 april 2019
    Eline, weer een leuk verslag. Blijf genieten. Groeten uit Diever (Lia)
  2. Cees en Nonna Verhage Patty.:
    9 april 2019
    Hoi Eline.
  3. Cees en Nonna Verhage Patty.:
    9 april 2019
    Leuk verhaal weer. Fijn dat je het Nasr je zin hebt. Heb zo gelachen dat jullie dachten dat je iedereen in de kerk de hand moet schudden. Leuk trouwens dat jullie gegaan zijn. Weer een andere belevenis. Nou de laatste week. Maak er iets moois van en op naar Rumah Aman Gasira. We horen weer van jou/ jullie. Liefs uit Middelburg.🥰