Dag 3

Goedenavond allemaal,

Wat een dag was het weer. We werden vanmorgen rond 9.00 uuur opgehaald bij onze Riad. Eerst gingen we nog 4 andere mensen ophalen. Daarna gingen we op weg naar het Atlas gebergte. DOor de overstromingen van vorige maand was alles nogal een zooitje. 

We stopte bij verschillende bezienswaardigheden, het was leuk om te zien maar eerlijk gezegt ook een klein beetje saai. Overal wordt je bijna geacht iets te kopen. 

Rond 12.30 uur stopte we ergens om een hapje te eten. Even voor de leuk we moesten daar uit een menu kiezen, voor-, hoofd- en nagerecht. Een zo’n menu kosten 120 dh, het is 12 euro, dat is toch geen geld?! Ook hier moesten we weer heel erg dooreten, want als we net bezig waren met het ene gerecht, stond het volgende alweer te wachten. Nee Eline, dat is overdreven, maar het was er wel echt veel te snel. 

Na het afrekenen ging papa nog even een sigaar roken en ik moest even naar de wc, ja beste lezers ook dat moet wel eens gebeuren. Toen ik vervolgens terug wilde lopen naar Papa werd ik aangesproken door onze chauffeur, volgens mij vertelde hij dat we verder gingen. Ik zei, in mijn enorm goede Engels, dat mijn vader nog even aan het roken was en dat hij eens rustig aan moest doen. Ik denk dat ik toen geen vriendschap heb gesloten met onze chauffeur, oeps. 

Nadat papa zijn sigaat ophad begrepen we dat we met iemand anders mee gingen en een van de koppels uit de bus ging ook mee. We gingen naar een waterval toe klimmen. Het was erg leuk, alleen waren wij er totaal niet op voorbereid. Het was er redelijk glad op de rotsen en papa had zijn boogschieten aan, of terwijl hij had bijna geen grip. We moesten uiteindelijk zo’n 700 meter klimmen. Ik kreeg al snel de smaak te pakken, en klom als eerste naar boven. Nog voor gids uit hij zal ongeveer 26 jaar zijn geweest denk ik, volgens mij was hij onder de indruk. En ik misschien ook wel een klein beetje van hem, hahahaha.

We waren helemaal kapot toen we boven kwamen, maar wat een onwijs mooi uitzicht hadden we daar. En toen moesten we nog naar beneden, gelukkig was dat een iets makkelijkere weg. Toen we naar boven klauterde zag je her en der cafeetjes, blijkbaar worden alle drankjes gewoon via dat pokken stuk naar boven gedragen door die jonge jongens. Dan is het natuurlijk niet vreemd dat zij zo naar boven lopen, alsof het niets is. 

Pas toen we naar de auto liepen ging het voor het eerst deze vakantie te regenen. We reden daarna in een keer terug naar de place. Nog even naar de muur voor papa en ik wilde nog even iets lekkers halen bij de bakker. En nu bijkomen in de zon op het dakterras. Wat wil een mens nog meer?!?

Geschreven op een later tijdstip

’s Avonds heb ik helemaal niets meer gedaan, oja ik heb mama gebeld in het koude Nederland. Om haar een beetje warmte toe te sturen. Papa was rond 20.00 uur nog op zoek gegaan naar een winkeltje wat wij eerder al hadden gezien. Ik besloot om lekker met mijn benen omhoog op bed te gaan liggen. Rond 21.30 uur kwam papa weer terug, hij had zich wezenloos gezocht naar dat winkeltje, hij zei: ’Volgende keer ga jij maar gewoon met mij mee, ten eerste heb ik dat winkeltje echt niet meer terug kunnen vinden, en ten tweede werd ik continu aangesproken door mensen op straat of ik hasj van hun wilde kopen’. Ik lag helemaal dubbel. Dus morgen of maandag maar even terug om dat winkeltje te zoeken. 

Ook vandaag ben ik natuurlijk weer het een en ander vergeten te vertellen:

- Bij de eerste stop naar het Atlas gebergte wilde papa mij bijna verkopen, en wel voor 5000 kamelen en 1 schaap. De man die mij blijkbaar wel zag zitten zei dat ik de vorm van een cola fles had, right, omdat ik zoet van binnen ben..... Het enige wat ik er op dat moment uitkreeg wat: Sorry, Ik ben niet te koop. 

- TIjdens de lange wandeltocht op weg naar de waterval, liepen papa en ik achter aan op de groep. En toen zagen we twee wilde aapjes, super schattig. 

Morgen vroeg op, want we gaan naar een kustplaats genaamd, Essaouira.